Dag 9 - Laatste dag

De laatste dag van deze mooie vakantie is aangebroken.

Gisteren bij het inpakken kreeg ik bezoek van een poezemaatje. Lui nestelde hij zich op mijn bed. Nieuwsgierig volgde hij mij, tot en met op de rand van de badkuip waarin de douche was. Op het zachte bed vond hij het wel heerlijk vertoeven. Hij Is blijven liggen tot een uurtje of vijf in de ochtend. Ik hoor sommigen zich al afvragen...mag dat? Nee, vast niet, maar ach. In en rondom het hotel leven nog een paar lieve en goed verzorgde poezen. Ik zal vast niet de eerste zijn die een poesje op de kamer laat en ook vast niet de laatste.

Na een relaxte start van de ochtend heb ik de auto weer ingeladen en ben ik op weg gegaan naar mijn laatste stop. Het eerste hotel in Machico. Maar eerst wilde ik nog een laatste dag de toerist uithangen. Gisteren heb ik weer mijn route gepland en de eerste stop is Ribeira Brava. Dit dorpje ligt aan de kust, op weg naar Funchal. De weg vanaf het hotel gaat weer door steile nauwe straatjes naar beneden. Het blijft leuk om zo te rijden.

Na een minuut of twintig bereik ik Ribeira Brava. Dit dorp zou bekend zijn om de boulevard met winkeltjes en terrasjes. Je kan het nauwelijks een boulevard noemen. Maar toch leuk om dit even op de route mee te pakken. Ik heb hier een beetje rondgeslenterd, een koffietje gedronken, hier en daar een fotootje en daarna op weg naar de tweede stop. Het uitkijkpunt Cabo Girăo.

Cabo Girao is één van de beroemdste uitzichtpunten van Madeira. Ook is het een van de hoogste kliffen (580 meter) van Europa. De weg ernaartoe is weer een lekkere slingerroute met hier en daar steile haarspeldbochten en geparkeerde auto's op de weg. Dat maakt de weg weer fijn smal om tegemoet komend verkeer te kunnen passeren 😆 maar dat ben ik inmiddels wel gewend. Een kleine 200 meter voor het uitkijkpunt zie ik het inmiddels bekende beeld: veel geparkeerde auto's langs de weg en toeristen die de weg verder te voet vervolgen. Ik schiet mijn auto ook in een gaatje en loop de rest van de weg naar boven. Daar aangekomen is het druk. Het meest bekende uitzichtpunt van Madeira wordt toeristisch uitgebuit. Over de klif is een platform gebouwd, met een glazen vloer. Om daar te komen moet je een ticket kopen. Tja, ik ben er nu toch en voor die € 2,00 toch maar dat uitzicht, met vele anderen, bewonderen. En eerlijk is eerlijk, het is de moeite waard. Het is mooi. Bijna 600 meter lager kijk je naar akkers. Het verhaal wil dat in vroegere tijden boeren in manden naar beneden zakten om de akkers te bewerken. Ik moet er niet aan denken  😅. Op dit punt spot ik nog een vogeltje die ik nog niet eerder hier heb gezien. En check, op de foto. 

Dan is toch echt de tijd gekomen op weg te gaan naar mijn laatste plek. Ik besluit in Funchal nog te stoppen om de rondreis daar af te sluiten zodat de cirkel van deze rondreis rond is. Hier geniet ik nog van een lekkere paella vol garnalen en schelpdieren 😋 op een terras met alleraardigste mannelijke serveerders. Van alle kanten krijg ik servetjes aangeboden om mijn Paella-handen aan af te vegen 😅 want de heerlijke garnalen moet je echt met je handen eten. Smullen!  En die handen, die zijn nog geel van de Paella 😆

In Machico heb ik ingecheckt in het hotel waar ik deze reis ben begonnen. Mijn kamer heeft weer uitzicht op het schiereiland Ponta de Sao Lourenco. De plek van mijn eerste hike.

Bedankt allemaal voor jullie leuke reacties op mijn dagelijkse verslagen en de foto's die ik erbij geplaatst heb. Dagelijks een verslag schrijven en de daarbij behorende foto's erbij zoeken is een leuke manier om mijn ervaringen te delen en jullie een beetje op mijn reis mee te nemen.

Op naar de volgende. Rondreis Peru!