Dag 8 - Een indrukwekkende dag in Trincomalee
9 september 2023 - Trincomalee, Sri Lanka
Vandaag een mooie dag. De dag begon met twee duikjes. Omdat een van de meiden met wie ik ging duiken ongeveer 5 jaar niet had gedoken, moest zij even een refreshment in het bij de duikschool gelegen zwembad doen. Daarna met de boot met nog twee andere duikers naar de eerste duikstek. Met de koprol achterover doken wij het water in waar ik al snel zag dat het zicht niet zo goed was. Maximaal 10 meter.
De eerste duikstek was niet zo heel bijzonder. Evengoed was het leuk om met twee meiden te duiken waarvan de een nog niet zolang haar brevet heeft, en de ander al lang niet had gedoken. Mijn reisgenoot die net haar brevet had, heb ik nog een beetje kunnen helpen met haar drijfvermogen en leren ontspannen te duiken. Er was toch niet veel te zien. De tweede duik was wat leuker, meer koraal en meer vis. En samen met mijn buddy haar drijfvermogen op een zandbodem getraind. Maar de overall conclusie, duiken op Sri Lanka is niet super bijzonder. Maar...ik ben er geweest en heb dit ook even kunnen ontdekken.
Na de duikochtend zijn wij het stadje Trincomalee ingegaan. Wat een leuke interessante indrukken heb ik daar weer opgedaan. We zijn te voet met een klein groepje de straatjes doorgelopen. En ook hier valt het mij weer op dat de bevolking trots is op hun land. We passeerden een kapper zoals wij die misschien 50 jaar geleden of misschien wel langer kenden.
Hij was een man aan het scheren, met een ouderwets scheermes. Hij was zo enthousiast toen ik vroeg of we foto's mochten maken. Trots vertelde hij ons dat de kapper al 80 jaar bestaat en wees met trots naar een oude foto van zijn ouders. Hijzelf was 62 en stond al 45 jaar in dezelfde kapper met dezelfde inrichting.
Nadat we het kappertje hadden bedankt liepen we door. Onderweg kwam een Bakery-tuktuk voorbij die bij een braak liggend stuk terrein stopte.
Met een oud stuk brood stapte hij uit. Ik volgde met mijn ogen waar hij naartoe liep en wat zie ik daar nou staan? Een hert!! Met een enorm gewei. Wat doet nou een hert in de stad? Blijkbaar ligt er net buiten de stad een fort waar veel wilde herten lopen. En dus voor een maaltje af en toe de stad in komen.
En weer door. Richting de kust waar we tegen de visafslag aanliepen. Uiteraard ook hier binnen even kijken. Het is eigenlijk niet te beschrijven hoe het daar aan toe ging. De gevangen vis ligt op plastic op de grond. Een oud mannetje staat met een stok en een doek eraan vastgeknoopt te waaien over de vis. Tegen de vliegen.
Kraaien, heel veel kraaien, zitten op houten kisten en vliegen rond om een visje ergens vandaan te kunnen wegpikken. Met alles wat we hier zien waan je je ver terug in de tijd.
Vanaf de visafslag zijn we richting de kust gelopen. Ook hier heb ik met veel bewondering rondgelopen. De vissershuisjes staan dicht op elkaar. We lopen door smalle steegjes. Vissertjes, de vrouwen en kinderen zitten buiten op aftandse oude stoeltjes. Een blik in de huisjes laat zien dat deze mensen totaal geen comfort hebben. Ze leven op betonnen vloeren met hier en daar een kleed. Oncomfortabele oude, althans in onze ogen, stoelen en tafels. En hier en daar een doek als gordijn voor de ramen. Het oogt oud, heel oud, arm en sober.
Maar wat vooral opvalt is de vriendelijkheid van de mensen. In de baai aangekomen liggen er tientallen vissersbootjes, in allerlei kleuren.
Dit is een beeld van het echt Sri Lanka. Een oud vissertje komt op dat moment met zijn bootje terug en wil met moeite zijn bootje op het zand krijgen. Een aantal van de groep helpen de man. Hij is vrolijk, vriendelijk en heeft een geweldig mooi karakteristiek gezicht. Met trots toont hij een emmer vol met inktvis. De inkt zit nog in de emmer wat hij op het strand eruit laat lopen. Voor de inktvis krijgt hij wel 1300 roepie. Omgerekend ongeveer euro 3,75. Hij heeft voor mijn camera geposeerd, zo'n geweldig mooie uitdrukking heeft dit oude mannetje. Vis hebben we niet bij hem gekocht, maar wel betaald voor het mogen maken van foto's.
Met de tuktuk weer terug naar het hotel, de luxe in. Het contrast kan niet groter zijn.
Een mooie dag met veel nieuwe indrukwekkende momenten.
En dat “oude mannetje” is denk ik niet eens zo oud, mooie tanden ook!