Dag 18 - Elephant Orphanage Udawalawe en Galle

De een na laatste dag breekt vandaag aan. Na het ontbijt brengen de jeeps ons weer van de camp site terug naar de bus. We rijden vandaag de een na laatste etappe van de rondreis door Sri Lanka, naar het badplaatsje Mirissa in het zuiden. Maar ook vandaag gaat de reis in etappes. Voordat we het natuurgebied Udawalawa uitrijden bezoeken we eerst nog Udawalawa Elephant Transit Home.

Srileense olifanten zijn een bedreigde diersoort. Als gevolg van menselijke activiteiten wordt hun voortbestaan in hun eigen leefomgeving bedreigd. Maar ook door het doden van olifanten worden veel olifantenkalveren wees. De Elephant Transit Home vangt deze weesolifanten op en verzorgt ze totdat ze sterk genoeg zijn om in hun eigen omgeving te kunnen overleven. Dan worden ze in de jungle vrijgelaten. Deze sanctuary vermijdt zoveel mogelijk menselijk contact. Twee keer per dag krijgen de jonge olifantjes melk. Het voederen van de olifanten kan door mensen worden bijgewoond. Op afstand. De entreegelden (2000 roepie p.p.) wordt gebruikt voor voedsel en medische verzorging. Wij wonen de ochtend voedersessie bij. De mensen zitten op een mooie afstand van het gebied waar de olifanten worden gevoerd. We moeten nog een kleine twintig minuten wachten voordat de olifantjes naar het voederterrein worden gehaald. Maar dan ineens zie ik in de verte een hele kolonne olifanten aankomen lopen met een verzorger die voor de kudde uitloopt.

Hij zorgt ervoor dat de olifanten met slechts enkelen tegelijk het terrein op kunnen rennen, naar de overkapping waar andere verzorgers hun melk geven. De rest van de kudde blijft netjes achter de verzorger wachten. Per groepje komen de olifanten aangerend, de een nog harder brullend dan de ander. In totaal schat ik dat er 30-40 olifantenwezen van verschillende leeftijden in de kudde zijn. De kleinste olifantjes worden apart met de hand gevoerd. Schattig om te zien hoe de slurf zachtjes de arm van de verzorger aantikt terwijl hij gulzig de melk die hij in zijn mond ingediend krijgt opdrinkt. En als alle olifanten gegeten hebben, lopen ze rustig in een lange rij weer terug naar hun gebied, buiten het voederterrein. 

De olifanten komen, zodra ze sterk genoeg zijn, niet terug in hun eigen kudde. Doordat ze met elkaar in de sanctuary leven vormen zich nieuwe kuddes die uiteindelijk in het wild als kudde bij elkaar blijven. 

Na deze leuke ervaring rijden we door, richting het zuiden. Je kan nu goed zien dat we in het toeristische gebied terecht komen. De Srileense weggetjes met kraampjes langs de weg maken plaats voor een tolweg, de snelweg. Intussen is het gaan regenen. In dit gedeelte van Sri Lanka zitten we nog in het laatste staartje van de moesson. Onderweg stoppen we nog in Galle, een havenstadje in het zuidelijkste puntje van Sri Lanka. In de tijd van de Nederlandse overheersing is hier een groot fort gebouwd. Binnen dit fort treffen we het oude stadgedeelte van Galle aan. Samen met Marleen de reisleidster breng ik de middag in Galle door. Lekker gelucht en in een smal klein cafeetje een vers bereidde gemberbier gedronken. 

Rond half zeven zijn wij bij het hotel in Mirissa, een uur vanaf Galle en twee uur rijden van Colombo. Het hotel ligt aan het strand waar we op het moment vanwege het slechte weer niet zoveel van zien. De zee staat hoog en is erg ruw en onrustig. De regen komt intussen als een dicht watergordijn naar beneden waarvan wordt verwacht dat dit de hele nacht doorgaat. Morgen, de laatste dag, hopen op beter weer, want er staat nog een boottocht naar twee eilandjes gepland.