Dag 14 - dagje Kandy deel 2 - Ceremonie Tempel of de Tand

Nadat ik een ochtend en middag heerlijk alleen door Kandy had gestruind, was in het reisprogramma twee optionele activiteiten gepland. Een voorstelling van traditionele dansen en een ceremonie in de Tempel van de Tand. Weer even een stukje historie.

De Tempel of de Tand herbergt het meest heilige en belangrijkste overblijfsel van Boeddha, namelijk de linker bovenste hoektand van Boeddha. Het is een relikwie. Volgens de legende werd de tand van Boeddha, na verbranding van Boeddha, uit de as gehaald. De tand werd vervolgens in 313 AC van India naar Sri Lanka gesmokkeld verborgen in het haar van een prinses. Sindsdien is de tand in verschillende tempels bewaard gebleven. De bewaarplaats van de tand werd het symbool voor het recht om te regeren. De koning had de koninklijke taak om te zorgen dat het relikwie goed bewaard bleef. De Tempel van de Tand werd toen ook altijd in de buurt van koninklijke woningen gebouwd. De Tand werd naar Kandy overgebracht toen het de nieuwe hoofdstad van Sri Lanka werd. De Tand is nog steeds in Kandy. Er vinden rondom de Tand rituelen plaats. Bij zonsopgang en zonsondergang.

Het wordt bewaard in het binnenste van het altaar in een gouden kist in de vorm van een stoepa. De kist rust op een massieve gouden lotusbloem. Wij hebben de ceremonie bij zonsondergang meegemaakt

Maar voordat de ceremonie startte hebben wij een voorstelling van tradiotionele dans bijgewoond. Leuk om te zien.

Achteraf voor mij ook duidelijk dat dit een onderdeel is van de gehele ceremonie. Na de traditionele dansen moesten wij meteen door naar de Tempel van de Tand omdat ongeveer twintig minuten later de ceremonie zou starten. Maar eenmaal op het heilige terrein aangekomen kreeg ik al een beetje een gevoel van commerciele uitbuiting. Om de ceremonie te mogen bijwonen betaal je 2000 roepie entree. Op zich niet erg, maar met ons twintigen nog vele honderden. 

Langzaamaan schuiven we met z'n allen de tempel binnen. Wat een hoop mensen, op elkaar gepropt om een glimp van de gouden kist, waarin de tand is opgeborgen, op te kunnen vangen.

En dat is niet makkelijk. Het binnenste van het altaar gaat namelijk maar twee keer per dag open, tijdens de ceremonie. Je moet op een goede plek staan om de gouden kist te kunnen zien. Het was zo vreselijk druk en warm dat ik niet in de menigte ben blijven staan. Daarbij moet ik ook eerlijk zeggen dat ik vrij cynisch was over het gehele gebeuren. Zoveel mensen, zoveel drukte, zoveel goud en rijkdom wat de tempel uitstraalde. Dat matchte niet met hetgeen wat ik de afgelopen twee weken over het Boeddisme heb gehoord en gezien. Als Boeddha inderdaad honderden jaren geleden heeft geleefd en heel graag het antwoord wilde weten op de vraag waarom er zo een grote kloof is tussen armoede en rijkdom en er zelf voor gekozen heeft vrouw en kind achter te laten om in soberheid te leven, dan staat deze uitstraling van rijkdom en pracht en praal in schril contrast met de gedachtengoed van het Boeddisme.  Het wekte bij mij weerstand op en ik vond het tenenkrommend. Ik heb het er later met onze lokale reisleider Ruwan over gehad. Ook hij kijkt hier anders tegenaan. Hier is het Boeddisme verheven tot een godsdienst waarbij Boeddha als een god wordt aanbeden. Dat is echter niet de filosofie van het boeddisme. Het boeddisme is geen godsdienst maar een filosofie, een manier van leven. Maar door de honderden jaren heen is door allerlei invloeden, bijvoorbeeld het hindoeïsme, de filosofie veranderd in een vorm van godsdienst. Ook weer heel bijzonder om dit mee te maken. Maar ook om te beseffen wat voor invloed de mens heeft op overleveringen vanuit de oudheid. Interessant.